
آزمون بیش فعالی: تعریف، تشخیص و درمان
بیش فعالی، یا به طور کاملتر اختلال کمتوجهی-بیشفعالی (ADHD)، یک اختلال روانشناختی شایع است که معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده میشود و میتواند تا بزرگسالی ادامه یابد. این اختلال با سه ویژگی اصلی شناخته میشود: بیتوجهی، بیشفعالی و رفتارهای تکانشی. افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است در تمرکز بر روی وظایف یا فعالیتها مشکل داشته باشند، به سرعت حواسشان پرت شود و در محیطهای مختلف بیقرار باشند. برای مثال، کودکی با بیش فعالی ممکن است در کلاس درس نتواند به مدت طولانی روی درس متمرکز بماند و به طور مکرر از جای خود بلند شود یا با دیگران صحبت کند. بزرگسالان نیز ممکن است در مدیریت زمان و انجام وظایف روزمره مشکل داشته باشند، که میتواند بر عملکرد شغلی و روابط اجتماعی آنها تأثیر بگذارد. اهمیت تشخیص زودهنگام تشخیص زودهنگام بیش فعالی از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا میتواند به جلوگیری از بروز مشکلات جدیتر در آینده کمک کند. کودکان مبتلا به بیش فعالی که به موقع تشخیص داده نمیشوند، ممکن است در محیطهای آموزشی دچار مشکل شوند و این میتواند بر اعتماد به نفس و عملکرد تحصیلی آنها تأثیر منفی بگذارد. همچنین، عدم تشخیص و درمان مناسب میتواند منجر به مشکلات رفتاری و اجتماعی شود که در







