فیلم “جنون” (Unsane) محصول سال ۲۰۱۸ به کارگردانی استیون سودربرگ، در ژانر درام ساخته شده است. این فیلم با بازی کلیر فوی، جاشوا لئونارد و جی فارو، به بررسی عمیق روان‌شناختی از ترس‌ها و توهمات انسانی می‌پردازد. داستان فیلم حول محور زنی به نام ساویر ولنتینی (با بازی کلیر فوی) است که به صورت ناخواسته در یک موسسه روانشناختی بستری می‌شود و در آنجا با بزرگترین ترس خود مواجه می‌شود. اما سوال اصلی اینجاست که آیا این ترس واقعی است یا محصول توهمات ذهنی او؟ فیلم با صدای دیوید استراین (با بازی جاشوا لئونارد) آغاز می‌شود که به یک زن می‌گوید از دیدن او در لباس آبی لذت می‌برد، زیرا این رنگ را زمانی که برای اولین بار او را ملاقات کرد، بر تن داشت. این جمله‌ای که به نظر ساده می‌آید، پایه‌گذار ترسی عمیق و روان‌شناختی است که در طول فیلم به تصویر کشیده می‌شود. ساویر که به عنوان یک فروشنده تلفنی در پنسیلوانیا کار می‌کند، فکر می‌کند دیوید را در محل کار خود می‌بیند که او را وحشت‌زده می‌کند. او پس از تجربه‌های متعدد ترسناک و ناامنی، به یک مشاور در موسسه‌ای به نام هایلند کریک مراجعه می‌کند تا درباره مشکلاتش صحبت کند. این ملاقات به نقطه

فیلم “ما باید درباره کوین صحبت کنیم” (We Need to Talk About Kevin) محصول سال ۲۰۱۱ به کارگردانی لین رمزی (Lynne Ramsay) و بازی تیلدا سوئینتن (Tilda Swinton) و ازرا میلر (Ezra Miller) در ژانر درام ساخته شده است. این فیلم به بررسی روابط پیچیده و پرتنش میان یک مادر و پسرش می‌پردازد و از همان ابتدا مخاطب را با چالش‌های روانی و عاطفی شخصیت‌ها درگیر می‌کند. داستان فیلم به روایت ایوا (Eva)، مادری که با خاطرات تلخ و دردناک گذشته‌اش دست و پنجه نرم می‌کند، می‌پردازد. او زمانی نویسنده موفقی بوده اما اکنون در شهری کوچک و دورافتاده زندگی می‌کند و با مشکلاتی از جمله نقاشی‌های قرمز رنگ که خانه‌اش را پوشانده‌اند، مواجه است. ایوا تلاش می‌کند تا با پسرش کوین (Kevin) که به دلیل رفتارهای خطرناک و غیرقابل پیش‌بینی‌اش در زندان است، ارتباط برقرار کند. فیلم با استفاده از فلاش‌بک‌های متعدد، خاطرات ایوا از دوران بارداری تا زمان وقوع حادثه تیراندازی توسط کوین را به تصویر می‌کشد. این فیلم به طرز ماهرانه‌ای موضوعات روان‌شناختی نظیر ناتوانی در برقراری ارتباط عاطفی، مشکلات هویت و رفتارهای ضد اجتماعی را بررسی می‌کند. کوین از همان دوران کودکی نشانه‌های نگران‌کننده‌ای از خود نشان می‌دهد که ایوا را در موقعیتی دشوار قرار می‌دهد.

فیلم “درون و بیرون” (Inside Out) که در سال 2015 اکران شد، یک اثر انیمیشنی به کارگردانی پیت داکتر است که به بررسی عمق و پیچیدگی‌های روان انسان می‌پردازد. این فیلم با بازی صداپیشگان مطرحی همچون ایمی پولر، فیلیس اسمیت، بیل هیدر، لویس بلک و میندی کالینگ، داستانی را روایت می‌کند که از منظر روان‌شناسی بسیار قابل توجه است. داستان فیلم حول محور دختری به نام رایلی می‌چرخد که پس از نقل مکان به سان فرانسیسکو، با احساسات درونی خود – شادی، ترس، خشم، نفرت و غم – درگیر می‌شود. این احساسات در “مرکز فرماندهی” ذهن رایلی زندگی می‌کنند و بر تصمیمات و خاطرات او تأثیر می‌گذارند. با جابجایی خانواده رایلی و مواجهه او با چالش‌های جدید، این احساسات برای هدایت و کنترل وضعیت روحی او به مبارزه می‌پردازند. در این روند، شادی سعی می‌کند غم را مهار کند تا رایلی خوشحال بماند، اما به مرور زمان به اهمیت و نقش غم در زندگی پی می‌برد. از منظر روان‌شناسی، “درون و بیرون” به شکلی خلاقانه به مفاهیم مهمی همچون نقش احساسات در شکل‌گیری شخصیت، اهمیت تعادل عاطفی، و فرآیند پذیرش و مدیریت احساسات مختلف می‌پردازد. این فیلم به خوبی نشان می‌دهد که چگونه احساسات منفی مانند غم نیز می‌توانند نقش

دکتر مرگ (Dr. Death) یک مجموعه تلویزیونی درام و جنایی است که در سال ۲۰۲۱ منتشر شده است. این سریال به کارگردانی جنیفر موریسون، داستان‌های واقعی و تکان‌دهنده‌ای را از پزشکان بلندپروازی روایت می‌کند که اشتباهات پزشکی آنها منجر به پیامدهای فاجعه‌باری برای بیمارانشان شده است. بازیگران اصلی این مجموعه با اجرای توانمند خود، به ویژه در پرداختن به تم‌های روانشناختی، نقشی کلیدی ایفا می‌کنند. طرح اصلی این سریال حول محور پزشکانی است که به دلیل سوءمدیریت و خطاهای پزشکی، زندگی بیمارانشان را به خطر می‌اندازند. این مجموعه با به تصویر کشیدن درگیری‌ها و چالش‌های این پزشکان و بیماران، نگاهی عمیق به جنبه‌های روانشناختی موضوع دارد. از جمله موضوعات روانشناختی که در این سریال به آن پرداخته می‌شود، می‌توان به نارسیسیسم، اختلال شخصیت ضد اجتماعی، و تأثیرات روانی سوءاستفاده‌های پزشکی اشاره کرد. اهمیت بررسی این موضوعات در قالب سینما و تلویزیون به چند دلیل قابل توجه است. اولاً، چنین داستان‌هایی می‌توانند آگاهی عمومی را نسبت به خطرات و چالش‌های مرتبط با خطاهای پزشکی افزایش دهند. ثانیاً، از منظر روانشناختی، این سریال‌ها فرصت مناسبی برای بررسی عمیق‌تر مفاهیمی چون اعتماد، اخلاق حرفه‌ای، و قدرت در محیط‌های پزشکی فراهم می‌کنند. این موضوعات نه تنها در تحقیقات روانشناختی جدید بلکه در مسائل اجتماعی

سریال تلویزیونی «شکارچی ذهن» (Mindhunter) که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، یک درام جنایی است که مخاطبان را به دوران ابتدایی روان‌شناسی جنایی در اواخر دهه ۱۹۷۰ می‌برد. داستان این سریال حول دو مامور اف‌بی‌آی، هولدن فورد (با بازی جاناتان گروف) و بیل تنچ (با بازی هولت مک‌کالانی) می‌چرخد که رویکردهای سنتی تحقیق جنایی را کنار گذاشته و تلاش می‌کنند با بررسی روان‌شناسی پشت قتل‌ها، به درک بهتری از انگیزه‌های جنایتکاران دست یابند. کارگردانی این اثر توسط دیوید فینچر انجام شده است و بازی‌های برجسته‌ای از جانب بازیگران اصلی ارائه می‌شود که به شدت به موضوعات روان‌شناختی سریال می‌پردازند. داستان سریال از این قرار است که هولدن، یک مامور جوان و با استعداد، به ایده پروفایل‌سازی جنایی علاقه‌مند می‌شود. در ابتدا، بیل که یک مذاکره‌کننده با تجربه و واقع‌گرا است، ایده‌های غیرمعمول هولدن را به سخره می‌گیرد. اما رشته‌ای از قتل‌های وحشیانه و ظاهراً غیرمرتبط، توجه آن‌ها را جلب می‌کند. آن‌ها با همکاری وندی کار (با بازی آنا تورو)، که یک روان‌شناس پیشرو در مطالعات رفتار جنایی است، یک پروژه تحقیقاتی نوآورانه را آغاز می‌کنند. برنامه آن‌ها شامل مصاحبه با قاتلان زنجیره‌ای بدنامی است که در زندان به سر می‌برند. این مصاحبه‌ها با افرادی مانند اد کمپر و دیوید برکوویتز

فیلم «جزیره شاتر» که در سال ۲۰۱۰ به کارگردانی مارتین اسکورسیزی منتشر شد، یکی از آثار برجسته در ژانر درام و روان‌شناختی است. این فیلم با بازی درخشان لئوناردو دی‌کاپریو در نقش تدی دنیلز و مارک روفالو در نقش چاک آئول، داستانی پیچیده و تامل‌برانگیز را روایت می‌کند که به بررسی عمیق ترین لایه‌های روان انسانی می‌پردازد. داستان فیلم حول محور تدی دنیلز و چاک آئول، دو مارشال آمریکایی است که به یک آسایشگاه روانشناختی در جزیره‌ای دورافتاده فرستاده می‌شوند تا ناپدید شدن یک بیمار به نام ریچل را بررسی کنند. تدی در حین تحقیقات خود به رازهای تکان‌دهنده‌ای درباره این مکان و گذشته خود پی می‌برد. فیلم «جزیره شاتر» با پرداختن به تم‌های روان‌شناختی مانند اختلالات روانشناختی، تجربیات آسیب‌زا، و فرآیندهای دفاعی ذهن، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این فیلم به بررسی مفاهیمی چون توهم، روان‌پریشی، و فرآیندهای روان‌درمانی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه ذهن انسان می‌تواند برای مقابله با واقعیت‌های دردناک، واقعیت‌های جایگزین ایجاد کند. مطرح کردن این تم‌ها در یک بستر سینمایی نه تنها به درک بهتر این مفاهیم کمک می‌کند، بلکه نشان می‌دهد که چگونه تجربیات آسیب‌زا می‌توانند به شکل‌گیری اختلالات روانشناختی منجر شوند. این فیلم با بهره‌گیری از پژوهش‌های روان‌شناختی معاصر و مسائل اجتماعی

فیلم یک ذهن زیبا که در سال 2001 به کارگردانی ران هاوارد منتشر شد، یک اثر بیوگرافی است که زندگی جان نش، ریاضی‌دان برجسته آمریکایی، را به تصویر می‌کشد. در این فیلم، بازیگرانی چون راسل کرو در نقش جان نش، جنیفر کانلی در نقش آلیشیا، اد هریس در نقش ویلیام پارچر و پل بتانی در نقش چارلز هرمن به ایفای نقش پرداخته‌اند. این فیلم نه تنها داستان موفقیت‌های علمی و حرفه‌ای نش را روایت می‌کند، بلکه به بررسی عمیق‌تری از جنبه‌های روان‌شناختی زندگی او می‌پردازد. داستان فیلم از سال 1947 آغاز می‌شود، زمانی که جان نش به دانشگاه پرینستون وارد می‌شود و با هم‌دانشجویان و استادانش آشنا می‌شود. نش که به دنبال کشف ایده‌های نو و انتشار آنهاست، با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌شود. او در نهایت موفق به توسعه نظریه‌ای جدید در دینامیک‌های حکومتی می‌شود که باعث شهرت و موفقیت‌های علمی او می‌گردد. اما همزمان با این موفقیت‌ها، نش با واقعیت‌های تاریک‌تری از زندگی‌اش روبه‌رو می‌شود؛ او به تدریج نشانه‌های پارانوئید اسکیزوفرنی را بروز می‌دهد و دچار توهمات پیچیده‌ای می‌شود. فیلم یک ذهن زیبا به شکلی هنرمندانه و واقع‌گرایانه به بررسی موضوعات روان‌شناختی مهمی مانند پارانوئید اسکیزوفرنی، تأثیرات آن بر زندگی فردی و خانوادگی، و چالش‌های درمان و مدیریت این