تحلیل روانشناختی فیلم هوانورد (The Aviator)
فیلم «هوانورد» (The Aviator) که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد، به کارگردانی مارتین اسکورسیزی و با بازی برجسته لئوناردو دی‌کاپریو در نقش هاوارد هیوز، یک زندگینامه سینمایی است که به بررسی سال‌های ابتدایی زندگی این کارگردان و هوانورد افسانه‌ای می‌پردازد. این فیلم که در ژانر بیوگرافی قرار دارد، با تمرکز بر اواخر دهه ۱۹۲۰ تا اواسط دهه ۱۹۴۰، داستانی از تلاش‌ها، موفقیت‌ها و چالش‌های هیوز را به تصویر می‌کشد. داستان فیلم با کودکی هاوارد هیوز آغاز می‌شود و سپس به دوران جوانی او می‌پردازد، زمانی که او به ارث برده‌ی ثروت خانوادگی خود در کالیفرنیا زندگی می‌کند و در سن ۲۲ سالگی در حال کارگردانی فیلم «فرشتگان جهنم» است. هیوز که به واقع‌گرایی در فیلم‌سازی وسواس دارد، سال‌ها و مقادیر زیادی پول صرف می‌کند تا فیلم خود را به پایان برساند. این وسواس او به تدریج به اختلال وسواسی-اجباری (OCD) تبدیل می‌شود، که یکی از محورهای اصلی فیلم است. فیلم همچنین به روابط عاشقانه هیوز با بازیگرانی چون کاترین هپبورن (با بازی کیت بلانشت) و آوا گاردنر (با بازی کیت بکینسیل) می‌پردازد، که هر دو نقشی کلیدی در مدیریت و یا تشدید وضعیت روانی او دارند. در کنار این روابط، عشق هیوز به هوانوردی و تلاش‌های او برای ثبت رکوردهای
