فیلم «اتاق» (Room) که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، یک درام روان‌شناختی به کارگردانی لنی آبراهامسون و بازی بری لارسون و جیکوب ترمبلی است. این فیلم با امتیاز ۸.۱ از IMDb، توانسته است توجه و تحسین بسیاری از منتقدان و مخاطبان را به خود جلب کند. داستان فیلم درباره پسری کوچک به نام جک است که از بدو تولدش به همراه مادرش در یک اتاق کوچک محبوس شده و هیچ‌گاه دنیای بیرون را ندیده است. فیلم با روایت جک آغاز می‌شود که با موهای بلندش در حال صحبت کردن با اشیای داخل اتاق است و روزمرگی‌هایش را به تصویر می‌کشد. این اتاق کوچک و بسته، تمام دنیای جک را تشکیل می‌دهد و او تصوری از جهان بیرون ندارد. این فیلم به طور عمیقی به بررسی تأثیرات روان‌شناختی حبس طولانی مدت و انزوای اجتماعی بر روی افراد، به ویژه کودکان، می‌پردازد. موضوعات اصلی فیلم شامل اضطراب، ترس، انزوا و تلاش برای بازیابی هویت و سازگاری با دنیای بیرون پس از آزادی است. از منظر روان‌شناختی، «اتاق» به تحلیل مفهوم انطباق، تاب‌آوری روانی و تأثیرات تروما می‌پردازد. مضامین روان‌شناختی که در فیلم مورد بررسی قرار می‌گیرند، از اهمیت بسیاری برخوردارند زیرا نشان می‌دهند که چگونه افراد می‌توانند با شرایط سخت و غیر

فیلم “عارضه جانبی” که در سال ۲۰۱۳ به کارگردانی استیون سودربرگ منتشر شد، یکی از آثار برجسته در ژانر جنایی است که به شکلی منحصربه‌فرد به بررسی موضوعات روان‌شناختی می‌پردازد. بازیگران اصلی این فیلم شامل رونی مارا در نقش امیلی تیلور، جود لا در نقش جاناتان بنکس، و کاترین زتا جونز در نقش دکتر ویکتوریا سیبرت هستند. حضور این بازیگران با توانایی‌های بازیگری برجسته‌شان به این فیلم عمق و پیچیدگی خاصی بخشیده است. داستان فیلم حول محور امیلی تیلور می‌چرخد که پس از آزادی همسرش از زندان، با مشکلات روانی و افسردگی دست و پنجه نرم می‌کند. او تحت مراقبت روان‌پزشکش، جاناتان بنکس، قرار می‌گیرد و داروی جدیدی به نام “Ablixa” برایش تجویز می‌شود. اما عوارض جانبی این دارو زندگی امیلی و اطرافیانش را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد و به وقوع حوادثی غیرمنتظره منجر می‌شود. فیلم “عارضه جانبی” با تمرکز بر عوارض داروهای روان‌پزشکی و تأثیرات آن‌ها بر بیماران، به بررسی عمیق مفاهیم روان‌شناختی می‌پردازد. این فیلم به طور خاص به موضوعاتی مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی، و خوابگردی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این مشکلات می‌توانند زندگی افراد را تحت تأثیر قرار دهند و حتی به تراژدی‌های غیرمنتظره منجر شوند. این موضوعات به ویژه در دنیای امروز

فیلم «دختر گمشده» (Gone Girl) که در سال 2014 به کارگردانی دیوید فینچر اکران شد، در ژانر درام روانشناختی قرار می‌گیرد و با بازی برجسته بن افلک و روزاموند پایک به تصویر کشیده شده است. این فیلم با اقتباس از رمان پرفروش گیلین فلین، داستان ناپدید شدن ناگهانی زن جوانی به نام ایمی دان (روزاموند پایک) و متهم شدن همسرش نیک دان (بن افلک) به قتل او را روایت می‌کند. در حالی که نیک تلاش می‌کند بی‌گناهی خود را اثبات کند، رسانه‌ها و جامعه به سرعت او را به عنوان مجرم احتمالی نشان می‌دهند. داستان فیلم با محوریت ناپدید شدن ایمی و تعقیب و گریز رسانه‌ای که حول این واقعه شکل می‌گیرد، به تدریج به بررسی عمیق‌تری از روابط زناشویی و روانشناسی افراد می‌پردازد. نکته قابل توجه در این فیلم، نمایش پیچیدگی‌های روانی شخصیت‌ها و تاثیرات روانشناختی این حادثه بر آن‌هاست. یکی از مفاهیم روانشناختی اصلی که در فیلم مورد بررسی قرار می‌گیرد، مفهوم «نمایش واقعیت» و تفاوت‌های بین واقعیت و ظاهر است. ایمی به عنوان شخصیتی که به طور مداوم خود را به گونه‌ای دیگر به جامعه نشان می‌دهد، نمادی از این مفهوم است. همچنین، فیلم به بررسی موضوعاتی چون اعتماد، خیانت، و تاثیرات رسانه‌های جمعی بر ادراک عمومی

  فیلم “جنون” (Unsane) محصول سال ۲۰۱۸ به کارگردانی استیون سودربرگ، در ژانر درام ساخته شده است. این فیلم با بازی کلیر فوی، جاشوا لئونارد و جی فارو، به بررسی عمیق روان‌شناختی از ترس‌ها و توهمات انسانی می‌پردازد. داستان فیلم حول محور زنی به نام ساویر ولنتینی (با بازی کلیر فوی) است که به صورت ناخواسته در یک موسسه روانشناختی بستری می‌شود و در آنجا با بزرگترین ترس خود مواجه می‌شود. اما سوال اصلی اینجاست که آیا این ترس واقعی است یا محصول توهمات ذهنی او؟ فیلم با صدای دیوید استراین (با بازی جاشوا لئونارد) آغاز می‌شود که به یک زن می‌گوید از دیدن او در لباس آبی لذت می‌برد، زیرا این رنگ را زمانی که برای اولین بار او را ملاقات کرد، بر تن داشت. این جمله‌ای که به نظر ساده می‌آید، پایه‌گذار ترسی عمیق و روان‌شناختی است که در طول فیلم به تصویر کشیده می‌شود. ساویر که به عنوان یک فروشنده تلفنی در پنسیلوانیا کار می‌کند، فکر می‌کند دیوید را در محل کار خود می‌بیند که او را وحشت‌زده می‌کند. او پس از تجربه‌های متعدد ترسناک و ناامنی، به یک مشاور در موسسه‌ای به نام هایلند کریک مراجعه می‌کند تا درباره مشکلاتش صحبت کند. این ملاقات به نقطه

فیلم “ما باید درباره کوین صحبت کنیم” (We Need to Talk About Kevin) محصول سال ۲۰۱۱ به کارگردانی لین رمزی (Lynne Ramsay) و بازی تیلدا سوئینتن (Tilda Swinton) و ازرا میلر (Ezra Miller) در ژانر درام ساخته شده است. این فیلم به بررسی روابط پیچیده و پرتنش میان یک مادر و پسرش می‌پردازد و از همان ابتدا مخاطب را با چالش‌های روانی و عاطفی شخصیت‌ها درگیر می‌کند. داستان فیلم به روایت ایوا (Eva)، مادری که با خاطرات تلخ و دردناک گذشته‌اش دست و پنجه نرم می‌کند، می‌پردازد. او زمانی نویسنده موفقی بوده اما اکنون در شهری کوچک و دورافتاده زندگی می‌کند و با مشکلاتی از جمله نقاشی‌های قرمز رنگ که خانه‌اش را پوشانده‌اند، مواجه است. ایوا تلاش می‌کند تا با پسرش کوین (Kevin) که به دلیل رفتارهای خطرناک و غیرقابل پیش‌بینی‌اش در زندان است، ارتباط برقرار کند. فیلم با استفاده از فلاش‌بک‌های متعدد، خاطرات ایوا از دوران بارداری تا زمان وقوع حادثه تیراندازی توسط کوین را به تصویر می‌کشد. این فیلم به طرز ماهرانه‌ای موضوعات روان‌شناختی نظیر ناتوانی در برقراری ارتباط عاطفی، مشکلات هویت و رفتارهای ضد اجتماعی را بررسی می‌کند. کوین از همان دوران کودکی نشانه‌های نگران‌کننده‌ای از خود نشان می‌دهد که ایوا را در موقعیتی دشوار قرار می‌دهد.

دکتر مرگ (Dr. Death) یک مجموعه تلویزیونی درام و جنایی است که در سال ۲۰۲۱ منتشر شده است. این سریال به کارگردانی جنیفر موریسون، داستان‌های واقعی و تکان‌دهنده‌ای را از پزشکان بلندپروازی روایت می‌کند که اشتباهات پزشکی آنها منجر به پیامدهای فاجعه‌باری برای بیمارانشان شده است. بازیگران اصلی این مجموعه با اجرای توانمند خود، به ویژه در پرداختن به تم‌های روانشناختی، نقشی کلیدی ایفا می‌کنند. طرح اصلی این سریال حول محور پزشکانی است که به دلیل سوءمدیریت و خطاهای پزشکی، زندگی بیمارانشان را به خطر می‌اندازند. این مجموعه با به تصویر کشیدن درگیری‌ها و چالش‌های این پزشکان و بیماران، نگاهی عمیق به جنبه‌های روانشناختی موضوع دارد. از جمله موضوعات روانشناختی که در این سریال به آن پرداخته می‌شود، می‌توان به نارسیسیسم، اختلال شخصیت ضد اجتماعی، و تأثیرات روانی سوءاستفاده‌های پزشکی اشاره کرد. اهمیت بررسی این موضوعات در قالب سینما و تلویزیون به چند دلیل قابل توجه است. اولاً، چنین داستان‌هایی می‌توانند آگاهی عمومی را نسبت به خطرات و چالش‌های مرتبط با خطاهای پزشکی افزایش دهند. ثانیاً، از منظر روانشناختی، این سریال‌ها فرصت مناسبی برای بررسی عمیق‌تر مفاهیمی چون اعتماد، اخلاق حرفه‌ای، و قدرت در محیط‌های پزشکی فراهم می‌کنند. این موضوعات نه تنها در تحقیقات روانشناختی جدید بلکه در مسائل اجتماعی

سریال تلویزیونی «شکارچی ذهن» (Mindhunter) که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، یک درام جنایی است که مخاطبان را به دوران ابتدایی روان‌شناسی جنایی در اواخر دهه ۱۹۷۰ می‌برد. داستان این سریال حول دو مامور اف‌بی‌آی، هولدن فورد (با بازی جاناتان گروف) و بیل تنچ (با بازی هولت مک‌کالانی) می‌چرخد که رویکردهای سنتی تحقیق جنایی را کنار گذاشته و تلاش می‌کنند با بررسی روان‌شناسی پشت قتل‌ها، به درک بهتری از انگیزه‌های جنایتکاران دست یابند. کارگردانی این اثر توسط دیوید فینچر انجام شده است و بازی‌های برجسته‌ای از جانب بازیگران اصلی ارائه می‌شود که به شدت به موضوعات روان‌شناختی سریال می‌پردازند. داستان سریال از این قرار است که هولدن، یک مامور جوان و با استعداد، به ایده پروفایل‌سازی جنایی علاقه‌مند می‌شود. در ابتدا، بیل که یک مذاکره‌کننده با تجربه و واقع‌گرا است، ایده‌های غیرمعمول هولدن را به سخره می‌گیرد. اما رشته‌ای از قتل‌های وحشیانه و ظاهراً غیرمرتبط، توجه آن‌ها را جلب می‌کند. آن‌ها با همکاری وندی کار (با بازی آنا تورو)، که یک روان‌شناس پیشرو در مطالعات رفتار جنایی است، یک پروژه تحقیقاتی نوآورانه را آغاز می‌کنند. برنامه آن‌ها شامل مصاحبه با قاتلان زنجیره‌ای بدنامی است که در زندان به سر می‌برند. این مصاحبه‌ها با افرادی مانند اد کمپر و دیوید برکوویتز