مراقبت از فرزندان پس از مهاجرت: چالش ها و راهکارها

مهاجرت به کشوری جدید چالش‌های زیادی را برای خانواده‌ها به همراه دارد. یکی از مهم‌ترین این چالش‌ها، مسائل مربوط به مراقبت از فرزندان و تحصیل آنها در محیط جدید است. خانواده‌های مهاجر باید با سیستم آموزشی متفاوت، زبان جدید و فرهنگ متفاوت کنار بیایند و در عین حال از رشد و پیشرفت فرزندان خود اطمینان حاصل کنند. این مقاله به بررسی جامع چالش‌های پیش روی خانواده‌های مهاجر در زمینه مراقبت از کودکان و تحصیل آنها می‌پردازد و راهکارهایی برای غلبه بر این چالش‌ها ارائه می‌دهد.

انطباق فرهنگی سریع تر از طریق نظام آموزشی و مراقبت از فرزندان

مهاجران معمولاً با تصمیمات دشواری در مورد نحوه مراقبت و آموزش فرزندانشان در کشور مقصد مواجه می‌شوند. درگیر شدن با مراقبت از کودکان و مدرسه می‌تواند نقش مهمی در فرآیند انطباق اجتماعی برای والدین و کودکان ایفا کند. به عنوان مثال:

• یک پرستار کودک یا معلم می‌تواند به عنوان پلی به سوی آداب و رسوم و فرهنگ کشور جدید عمل کند.
• این ارتباطات می‌تواند به ایجاد شبکه‌های اجتماعی جدید و آشنایی با سازمان‌های مفید کمک کند.
• کودکان از طریق تعامل با همسالان بومی می‌توانند زبان و فرهنگ جدید را سریع‌تر فرا بگیرند.
• والدین با شرکت در جلسات و فعالیت‌های مدرسه می‌توانند با سیستم آموزشی جدید آشنا شوند.

با این حال، این فرآیند انطباق می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. مزایایی که از این روابط جدید حاصل می‌شود، ممکن است با هزینه‌هایی برای حفظ سبک زندگی خانوادگی یا ارزش‌های رایج در فرهنگ مبدأ همراه باشد. به عنوان مثال:

• کودکان ممکن است ارزش‌ها و رفتارهایی را از محیط جدید یاد بگیرند که با فرهنگ خانواده در تضاد باشد.
• والدین ممکن است احساس کنند کنترل کمتری بر تربیت فرزندان خود دارند.
• تفاوت‌های زبانی و فرهنگی می‌تواند ارتباط بین والدین و فرزندان را دشوار کند.

در نتیجه این تعارض و تلاش برای ایجاد تعادل میان فرهنگ‌ها، ممکن است کودکان مهاجر در مسیری قرار نگیرند که به موفقیت تحصیلی، سلامت شخصی، اشتغال مفید و شهروندی خوب منجر شود. بنابراین، یافتن تعادل مناسب بین حفظ هویت فرهنگی و سازگاری با محیط جدید یکی از چالش‌های اصلی خانواده‌های مهاجر است.

یافتن مراقب مناسب برای کودکان

با ورود بیشتر زنان به نیروی کار در سراسر جهان، استفاده از پرستار کودکان در بسیاری از کشورها افزایش یافته است. این مسئله به خصوص برای خانواده‌های مهاجر اهمیت دارد، زیرا:

• این امکان را به آنها می‌دهد تا در جوامعی که تازه واردان معمولاً در اقلیت هستند، بتوانند اشتغال پیدا کنند و آن را حفظ کنند.
• می‌تواند به عنوان فرصتی برای آشنایی کودکان با زبان و فرهنگ جدید عمل کند.
• به والدین اجازه می‌دهد تا زمان بیشتری را برای یادگیری زبان، مهارت‌های شغلی و سازگاری با محیط جدید صرف کنند.

با این حال، استفاده از پرستار کودک می‌تواند چالش‌هایی نیز به همراه داشته باشد:

• هزینه‌های بالای مراقبت از کودک می‌تواند فشار مالی زیادی بر خانواده‌های مهاجر وارد کند.
• یافتن پرستاری که با زبان و فرهنگ خانواده آشنا باشد ممکن است دشوار باشد.
• نگرانی در مورد کیفیت مراقبت و تأثیر آن بر رشد کودک می‌تواند استرس‌زا باشد.

یافتن گزینه‌های مراقبت از کودکان که با نیازهای خانواده و باورهای والدین در مورد آنچه برای کودکان مناسب است، هماهنگ باشد، می‌تواند برای مهاجران چالش‌برانگیز باشد. برخی از این چالش‌ها عبارتند از:

• تفاوت‌های فرهنگی در شیوه‌های مراقبت از کودکان: در بسیاری از جوامع، مراقبت از کودکان خردسال توسط فردی غیر از والدین، هنوز به عنوان امری غیرعادی در نظر گرفته می‌شود. این می‌تواند باعث تردید والدین مهاجر در استفاده از خدمات مراقبت از کودک شود.
• کمبود شبکه‌های حمایتی: شبکه‌های گسترده خانواده و دوستان که به طور معمول برای کمک به مراقبت از کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرند، در کشور جدید وجود ندارند. این می‌تواند باعث احساس تنهایی و استرس در والدین شود.
• اعتماد به افراد ناآشنا: برای بسیاری از والدین تازه‌وارد، تصور سپردن فرزندشان به شخصی غیر از اعضای خانواده یا افراد شناخته شده دشوار است. این می‌تواند منجر به تردید در استفاده از خدمات رسمی مراقبت از کودک شود.
• تفاوت در انتظارات: پرستاران ممکن است انتظارات والدین را به خوبی درک نکنند و انتظارات والدین از آنچه که پرستاران با فرزندان انجام می‌دهند، ممکن است با آنچه واقعاً اتفاق می‌افتد متفاوت باشد. این می‌تواند منجر به سوء تفاهم و نارضایتی شود.
• محدودیت‌های زبانی: ارتباط با ارائه‌دهندگان مراقبت از کودک و درک قوانین و مقررات مربوطه می‌تواند برای والدینی که به زبان محلی تسلط ندارند، چالش‌برانگیز باشد.
• محدودیت‌های مالی: هزینه‌های بالای مراقبت از کودک می‌تواند برای خانواده‌های مهاجر که اغلب با محدودیت‌های مالی مواجه هستند، مشکل‌ساز باشد.
• دسترسی محدود: خانواده‌های مهاجر بیشتر احتمال دارد که در مناطقی زندگی کنند که به عنوان “بیابان‌های مراقبت از کودکان” شناخته می‌شوند، جایی که دسترسی به خدمات مراقبت از کودکان محدود است.
• عدم صلاحیت برای یارانه‌ها: ممکن است این خانواده‌ها برای دریافت یارانه‌های مراقبت از کودکان صلاحیت نداشته باشند، که این مسئله نیز معضل بزرگی در تأمین نیازهای مراقبت از فرزندانشان ایجاد می‌کند.

برای غلبه بر این چالش‌ها، راهکارهای زیر پیشنهاد می شود:

• ارائه اطلاعات به زبان‌های مختلف در مورد گزینه‌های مراقبت از کودک و قوانین مربوطه
• ایجاد برنامه‌های آموزشی برای ارائه‌دهندگان مراقبت از کودک در مورد حساسیت‌های فرهنگی
• حمایت از ایجاد مراکز مراقبت از کودک در جوامع مهاجرنشین
• ارائه یارانه‌های مراقبت از کودک برای خانواده‌های کم‌درآمد مهاجر
• تشویق و حمایت از ایجاد شبکه‌های حمایتی در جوامع مهاجر

چالش های مدرسه و راهکارهای آن ها

موفقیت تحصیلی کودکان به عنوان یکی از اولویت‌های بالا برای خانواده‌های مهاجر محسوب می‌شود. این اهمیت به دلایل زیر است:

• تحصیلات خوب می‌تواند مسیری برای موفقیت اقتصادی و اجتماعی در کشور جدید باشد.
• موفقیت تحصیلی به کودکان و گاهاً سایر اعضای خانواده کمک می‌کند تا به جامعه مقصد متصل شوند.
• تحصیلات می‌تواند منابع لازم برای رفاه بلندمدت خانواده را فراهم کند.
• موفقیت تحصیلی فرزندان می‌تواند به عنوان نشانه‌ای از موفقیت مهاجرت خانواده تلقی شود.

با این حال، دستیابی به موفقیت تحصیلی برای کودکان مهاجر می‌تواند با چالش‌هایی همراه باشد:

• تفاوت‌های زبانی می‌تواند یادگیری را دشوار کند.
• تفاوت‌های فرهنگی در سیستم آموزشی ممکن است برای کودکان و والدین گیج‌کننده باشد.
• فشارهای اقتصادی ممکن است بر تمرکز و عملکرد تحصیلی کودکان تأثیر بگذارد.
• تبعیض و نژادپرستی می‌تواند بر اعتماد به نفس و انگیزه تحصیلی کودکان تأثیر منفی بگذارد.

تفاوت‌های نظام های آموزشی

همان‌گونه که بسیاری از مهاجرین به کشورهایی وارد می‌شوند که گزینه‌ها و سیاست‌های مدرسه‌ای بسیار متفاوتی با کشور مبدأ دارند، انتظارات و شیوه‌های کارکنان مدرسه نیز می‌تواند متفاوت باشد. این تفاوت‌ها می‌تواند چالش‌های زیادی را برای خانواده‌های مهاجر ایجاد کند:

1. ساختار آموزشی متفاوت: سیستم‌های آموزشی در کشورهای مختلف می‌توانند تفاوت‌های قابل توجهی داشته باشند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

• سن شروع مدرسه
• طول دوره‌های تحصیلی (ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان)
• نحوه ارزیابی و امتحانات
• مواد درسی و برنامه آموزشی

این تفاوت‌ها می‌توانند باعث سردرگمی والدین و دانش‌آموزان شوند و نیاز به زمان برای سازگاری دارند.

2. روش‌های تدریس: روش‌های تدریس می‌توانند بسیار متفاوت باشند. برخی سیستم‌ها بر یادگیری حفظی تأکید دارند، در حالی که دیگران بر تفکر انتقادی و حل مسئله تمرکز می‌کنند. این تفاوت می‌تواند برای دانش‌آموزانی که به روش دیگری عادت کرده‌اند، چالش‌برانگیز باشد.

3. انتظارات از والدین: میزان مشارکت مورد انتظار از والدین در آموزش فرزندانشان می‌تواند بسیار متفاوت باشد. در برخی کشورها، مشارکت فعال والدین در فعالیت‌های مدرسه و کمک به تکالیف خانه مورد انتظار است، در حالی که در کشورهای دیگر، این مسئولیت بیشتر بر عهده مدرسه گذاشته می‌شود.

4. زبان آموزش: زبان آموزش می‌تواند یکی از بزرگترین چالش‌ها باشد. دانش‌آموزانی که به زبان آموزش تسلط ندارند، ممکن است در یادگیری و ارتباط با معلمان و همکلاسی‌ها مشکل داشته باشند.

5. فرهنگ مدرسه: هر مدرسه فرهنگ خاص خود را دارد که می‌تواند شامل قوانین رفتاری، نحوه لباس پوشیدن، و انتظارات اجتماعی باشد. این تفاوت‌های فرهنگی می‌توانند برای دانش‌آموزان مهاجر چالش‌برانگیز باشند.

6. سیستم‌های حمایتی: میزان و نوع حمایت‌های ارائه شده به دانش‌آموزان (مانند مشاوره، کمک‌های آموزشی اضافی، برنامه‌های ویژه برای دانش‌آموزان با نیازهای خاص) می‌تواند بسیار متفاوت باشد.

راهکارها

استفاده از یک معلم خصوصی می‌تواند تأثیر شگرفی بر توانایی دانش‌آموزان مهاجر در درک و یادگیری زبان جدید داشته باشد. این معلمان می‌توانند به طور فردی با دانش‌آموزان کار کنند و به آنها در بهبود مهارت‌های زبانی‌شان کمک کنند.

برخی از مزایای استفاده از معلم خصوصی عبارتند از:

• آموزش متناسب با سرعت یادگیری و نیازهای خاص هر دانش‌آموز
• تمرکز بر مهارت‌های خاصی که دانش‌آموز در آن‌ها ضعف دارد
• ایجاد محیطی امن برای تمرین زبان بدون ترس از اشتباه کردن
• کمک به دانش‌آموز در درک بهتر فرهنگ و عادات اجتماعی کشور جدید
• ارائه راهکارهای عملی برای بهبود مهارت‌های ارتباطی در موقعیت‌های مختلف

مشکلات زبانی و درک مطالب

یکی از بزرگترین چالش‌هایی که کودکان مهاجر با آن مواجه هستند، مشکلات زبانی است. عدم تسلط بر زبان مقصد می‌تواند منجر به ناتوانی در درک درس‌های کلاس شود. این مسئله می‌تواند باعث احساس ناامیدی و انزوا در کودکان شود. به عنوان مثال، زمانی که کودکی نتواند مفهوم درس ریاضی یا علوم را به درستی بفهمد، ممکن است دچار اضطراب شده و از مشارکت در کلاس خودداری کند. این موضوع می‌تواند به تدریج منجر به افت تحصیلی و کاهش اعتماد به نفس شود.

راهکارها

برای کمک به کودکان در غلبه بر این مشکل، والدین و معلمان می‌توانند از روش‌های آموزشی چندحسی استفاده کنند. استفاده از تصاویر، ویدئوها و فعالیت‌های عملی می‌تواند به کودکان کمک کند تا مفاهیم را بهتر درک کنند، حتی اگر هنوز در درک زبان گفتاری مشکل داشته باشند. همچنین، استفاده از برنامه‌های آموزشی زبان که بر اساس بازی طراحی شده‌اند، می‌تواند فرآیند یادگیری را جذاب‌تر و مؤثرتر کند.

تکالیف زمان‌بر

برای کودکان مهاجر، انجام تکالیف می‌تواند بسیار زمان‌بر و دشوار باشد. عدم آشنایی کامل با زبان و نیاز به استفاده مداوم از دیکشنری برای ترجمه هر کلمه، زمان انجام تکالیف را به شدت افزایش می‌دهد. این زمان اضافی برای انجام تکالیف به معنای کاهش زمان برای فعالیت‌های اجتماعی و بازی با دوستان است.

به عنوان مثال، یک دانش‌آموز مهاجر ممکن است برای خواندن و درک یک متن کوتاه در کتاب تاریخ، به جای 15 دقیقه، بیش از یک ساعت زمان صرف کند. این موضوع می‌تواند منجر به خستگی مفرط و کاهش انگیزه برای یادگیری شود.

راهکارها

برای کمک به کودکان در مدیریت بهتر زمان انجام تکالیف، والدین می‌توانند استراتژی‌های زیر را به کار گیرند:

• تقسیم تکالیف به بخش‌های کوچک‌تر و قابل مدیریت
• استفاده از تایمر برای تعیین زمان مشخص برای هر بخش از تکالیف
• ایجاد فضای مطالعه آرام و بدون حواس‌پرتی
• استفاده از ابزارهای آنلاین مانند مترجم‌های هوشمند برای کمک به درک سریع‌تر متون
• تشویق کودک به پرسیدن سؤال از معلم در مورد بخش‌هایی که درک آن‌ها دشوار است

کمبود زمان بازی

به دلیل زمان طولانی که برای انجام تکالیف صرف می‌شود، کودکان مهاجر معمولاً زمان کمتری برای بازی و تعامل با دوستان دارند. این کمبود وقت برای فعالیت‌های تفریحی و اجتماعی می‌تواند فرآیند سازگاری آنها را با محیط تازه کُند کرده و فرصت‌های دوست‌یابی را کاهش دهد. بازی با سایر کودکان و مشارکت در فعالیت‌های گروهی می‌تواند به بهبود مهارت‌های زبانی و اجتماعی آنها کمک شایانی کند.

برای مثال، یک کودک مهاجر ممکن است به دلیل صرف زمان زیاد برای انجام تکالیف، نتواند در بازی‌های گروهی بعد از مدرسه شرکت کند. این موضوع می‌تواند منجر به از دست دادن فرصت‌های مهم برای تعامل با همسالان و یادگیری مهارت‌های اجتماعی شود.

راهکارها

برای حل این مشکل، والدین و معلمان می‌توانند اقدامات زیر را انجام دهند:

• برنامه‌ریزی برای زمان‌های بازی و تفریح در کنار زمان‌های مطالعه
• تشویق کودک به شرکت در فعالیت‌های فوق برنامه مدرسه
• ترتیب دادن قرارهای بازی با همکلاسی‌ها در آخر هفته‌ها
• استفاده از بازی‌های آموزشی که هم به یادگیری زبان کمک می‌کنند و هم فرصت تفریح فراهم می‌کنند
• تشویق کودک به شرکت در کلاس‌های ورزشی یا هنری که علاقه دارد

چالش های تعاملات اجتماعی جدید و راهکارهای آن

موانع زبانی، تفاوت‌های فرهنگی و مسائل اجتماعی می‌توانند مشکلات بزرگی برای کودکان مهاجر ایجاد کنند. برای کودکی که هنوز در حال یادگیری زبان جدید است، برقراری ارتباط با همکلاسی‌ها می‌تواند بسیار دشوار باشد. پشتیبانی همسالان نقش بسیار مهمی در فرآیند اجتماعی شدن کودکان مهاجر بازی می‌کند.

کمک به فرزندان در دوست‌یابی در مدرسه پس از مهاجرت نه تنها به بهبود زندگی اجتماعی آنها کمک می‌کند بلکه فرصت‌هایی فراهم می‌کند تا مهارت‌های زبان انگلیسی خود را نیز تقویت کنند. تعامل روزانه با دوستان جدید به کودکان کمک می‌کند تا زبان را طبیعی‌تر و سریع‌تر یاد بگیرند.

مزایای این رویکرد دوگانه:

• افزایش اعتماد به نفس در استفاده از زبان جدید
• یادگیری اصطلاحات و عبارات روزمره که در کلاس آموزش داده نمی‌شوند
• بهبود تلفظ و لهجه از طریق تعامل مستمر با همسالان بومی
• افزایش انگیزه برای یادگیری زبان به دلیل نیاز به ارتباط با دوستان جدید
• کاهش اضطراب ناشی از صحبت کردن به زبان جدید در محیط‌های رسمی

به عنوان مثال، کودکی که در تیم فوتبال مدرسه شرکت می‌کند، علاوه بر افزایش اعتماد به نفس، مهارت‌های زبانی خود را نیز با تعامل با هم‌تیمی‌هایش تقویت می‌کند. او نه تنها اصطلاحات مربوط به ورزش را یاد می‌گیرد، بلکه در مکالمات روزمره و شوخی‌های دوستانه نیز شرکت می‌کند که به بهبود مهارت‌های زبانی او کمک شایانی می‌کند.

راهکارها

۱-ثبت‌نام کودکان در تیم‌های ورزشی

یکی از بهترین راه‌ها برای کمک به فرزندان در دوست‌یابی در مدرسه پس از مهاجرت، ثبت‌نام آنها در تیم‌های ورزشی است. فعالیت‌های ورزشی نه تنها سلامتی کودکان را تضمین می‌کند بلکه فرصت‌هایی برای برقراری ارتباط با همتایان فراهم می‌آورد.

مزایای شرکت در تیم‌های ورزشی برای کودکان مهاجر:

• ایجاد فرصت‌های تعامل اجتماعی در محیطی غیررسمی و دوستانه
• بهبود مهارت‌های زبانی از طریق ارتباط با هم‌تیمی‌ها
• افزایش اعتماد به نفس و حس تعلق به جامعه جدید
• یادگیری کار تیمی و مهارت‌های همکاری
• کاهش استرس و اضطراب ناشی از فرآیند سازگاری با محیط جدید

به عنوان مثال، یک کودک که در تیم فوتبال مدرسه ثبت‌نام می‌کند، می‌تواند با هم‌تیمی‌های خود ارتباط برقرار کند و حتی در خارج از تمرینات نیز با آنها وقت بگذراند. این تعاملات می‌تواند به سرعت به دوستی‌های پایدار تبدیل شود.

۲-همراهی کودکان به مدرسه و آشنایی با والدین دیگر

اگر مدرسه فرزندانتان نزدیک خانه است، می‌توانید آنها را به مدرسه همراهی کنید. این کار فرصتی عالی برای ملاقات با والدین دیگر و برقراری ارتباط با آنها فراهم می‌آورد. این ارتباطات می‌تواند به تشکیل گروه‌های دوستی برای فرزندان شما منجر شود.

راهکارهایی برای برقراری ارتباط با سایر والدین:

• شرکت در جلسات انجمن اولیا و مربیان مدرسه
• داوطلب شدن برای کمک در رویدادهای مدرسه
• ایجاد گروه‌های واتساپ یا تلگرام با والدین همکلاسی‌های فرزندتان
• برگزاری دورهمی‌های خانوادگی در پارک یا فضاهای عمومی
• پیشنهاد تبادل مهارت‌ها با سایر والدین (مثلاً آموزش آشپزی ایرانی در ازای کمک در یادگیری زبان)

به عنوان مثال، زمانی که والدین با یکدیگر آشنا می‌شوند، ممکن است زمان‌های بازی مشترکی برای فرزندانشان ترتیب دهند که این خود به فرزندان کمک می‌کند تا سریع‌تر دوست پیدا کنند.

۳-دعوت از همکلاسی‌ها برای بازی یا مهمانی

ایجاد فرصت‌های اجتماعی در خانه نیز می‌تواند به فرزندان کمک کند تا دوست‌های جدیدی پیدا کنند. دعوت از همکلاسی‌ها برای بازی‌های ویدئویی یا مهمانی‌های پیتزا می‌تواند فضایی راحت و غیررسمی برای تعامل کودکان ایجاد کند.

ایده‌هایی برای مهمانی‌های دوستانه:

• شب فیلم با تم فرهنگی (نمایش فیلم‌های کودکانه از کشور مبدأ با زیرنویس)
• کارگاه آشپزی کوچک برای تهیه غذاهای ساده ایرانی
• برگزاری مسابقات بازی‌های ویدئویی دو نفره
• جشن‌های مناسبتی با تم چند فرهنگی (مثل جشن نوروز همراه با المان‌های فرهنگ جدید)
• کارگاه هنری برای ساخت صنایع دستی ایرانی

با این کار، فرزندان شما می‌توانند در محیطی آشنا و صمیمی، با همکلاسی‌های خود ارتباط برقرار کنند و دوست‌های جدیدی پیدا کنند. به عنوان مثال، برگزاری یک مهمانی کوچک تنها با چند کودک می‌تواند به فرزند شما احساس راحتی بیشتری بدهد و کمک کند تا او با دیگران بهتر ارتباط برقرار کند.

مهم است که والدین و معلمان راهبردهایی را که برای کمک به فرزندان در دوست‌یابی در مدرسه پس از مهاجرت به کار می‌برند، با شخصیت و علاقه‌مندی‌های کودک تطبیق دهند. هر کودکی منحصر به فرد است و نیازها و ترجیحات خاص خود را دارد.

نکات مهم در تطبیق استراتژی‌ها:

• شناسایی نقاط قوت و علایق کودک
• توجه به سبک ارتباطی کودک (درون‌گرا یا برون‌گرا بودن)
• در نظر گرفتن سطح مهارت زبانی کودک
• توجه به تجربیات قبلی کودک در برقراری ارتباط با همسالان
• انعطاف‌پذیری و آمادگی برای تغییر استراتژی در صورت عدم موفقیت

به عنوان مثال، کودکی که علاقه زیادی به نقاشی دارد، ممکن است در یک کلاس هنری با همسالان خود ارتباط برقرار کرده و دوست‌های جدیدی پیدا کند. از طرف دیگر، کودکی که به فعالیت‌های فیزیکی علاقه دارد، ممکن است در یک تیم ورزشی راحت‌تر با دیگران ارتباط برقرار کند.

قلدری (Bully)

کودکان مهاجر اغلب با خصومت‌های خارجی و قلدری مواجه می‌شوند. آنها ممکن است به دلیل تفاوت‌های ظاهری، زبانی، مذهبی یا فرهنگی هدف آزار قرار گیرند. این فشار برای “جا افتادن” می‌تواند شدید باشد و منجر به انزوای اجتماعی و استرس شود.

به عنوان مثال، یک دانش‌آموز مهاجر ممکن است به خاطر لهجه‌اش مورد تمسخر قرار گیرد، یا به دلیل غذاهای متفاوتی که برای ناهار به مدرسه می‌آورد، طرد شود. این تجربیات می‌تواند تأثیر عمیقی بر اعتماد به نفس و احساس تعلق کودک داشته باشد.

تشخیص نشانه‌های قلدری

والدین باید هوشیار باشند و به نشانه‌های قلدری توجه کنند. این نشانه‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• آسیب‌دیدگی‌های مکرر (مانند کبودی‌ها)
• لباس‌های پاره یا آسیب دیده
• گم شدن مکرر وسایل (مانند کتاب‌های درسی یا کوله‌پشتی)
• ترس از رفتن به مدرسه
• شکایت‌های مکرر از مشکلات جسمی مانند سردرد یا دل درد
• تغییرات ناگهانی در رفتار یا عملکرد تحصیلی
• انزوای اجتماعی یا از دست دادن دوستان
• تغییرات در الگوی خواب یا عادات غذایی

والدین باید فرزندان خود را تشویق کنند تا درباره مشکلاتی که در مدرسه با آنها مواجه می‌شوند، صحبت کنند. ایجاد یک فضای امن و حمایتی در خانه می‌تواند به کودکان اعتماد به نفس لازم برای بیان نگرانی‌هایشان را بدهد.

راهکارها

اگر فکر می‌کنید فرزندتان قربانی قلدری است، حتماً با کارکنان مدرسه صحبت کنید. مدارس معمولاً سیاست‌های سختگیرانه‌ای در مورد قلدری و تبعیض دارند. در جلسه با معلم یا مدیر مدرسه:

• جزئیات دقیق وقایع را شرح دهید
• از آنها بپرسید چه اقداماتی برای حل مشکل انجام خواهند داد
• درخواست کنید که شما را در جریان پیشرفت‌ها قرار دهند
• در مورد برنامه‌های مدرسه برای جلوگیری از قلدری سؤال کنید

ارتباط مستمر با معلمان و مشاوران مدرسه می‌تواند به ایجاد یک محیط امن‌تر برای فرزند شما کمک کند.

اگر احساس می‌کنید فرزندتان با مشکلات جدی مواجه است، تردید نکنید و از کمک حرفه‌ای بهره بگیرید:

• با مشاور مدرسه صحبت کنید
• به دنبال روان‌شناس یا مشاور خانواده آشنا با مسائل مهاجرت باشید
• از خدمات سازمان‌های حمایتی مهاجران استفاده کنید
• در گروه‌های حمایتی والدین مهاجر شرکت کنید
• از منابع آنلاین و کتاب‌های مرتبط با موضوع مهاجرت و سازگاری کودکان استفاده کنید

به یاد داشته باشید که درخواست کمک نشانه ضعف نیست، بلکه گامی مسئولانه برای حمایت از فرزندتان است.

نتیجه‌گیری

چالش‌های مدرسه و مراقبت از فرزندان پس از مهاجرت پیچیده و چندوجهی هستند. این چالش‌ها نه تنها بر کودکان، بلکه بر کل خانواده و جامعه تأثیر می‌گذارند. با این حال، با درک عمیق‌تر این مسائل و اجرای راهکارهای مناسب، می‌توان به خانواده‌های مهاجر کمک کرد تا این دوره گذار را با موفقیت پشت سر بگذارند.

در نهایت، باید به یاد داشت که تنوع و تجربیات منحصر به فردی که کودکان مهاجر به کلاس‌های درس می‌آورند، می‌تواند غنای فرهنگی و دیدگاه‌های جدیدی را به محیط آموزشی اضافه کند. با رویکردی مثبت و حمایتی، چالش‌های مهاجرت می‌توانند به فرصت‌هایی برای رشد، یادگیری و غنی‌سازی متقابل تبدیل شوند.

منابع

1. Archambault, J., Côté, D., & Raynault, M. F. (2020). Early Childhood Education and Care Access for Children from Disadvantaged Backgrounds: Using a Framework to Guide Intervention. Early childhood education journal, 48(3), 345–352.
2. Han, J., & Hermansen, A. S. (2024). Wage Disparities across Immigrant Generations: Education, Segregation, or Unequal Pay?. Industrial & labor relations review, 77(4), 598–625.
3. Ialuna, F., Civitillo, S., Schachner, M. K., & Jugert, P. (2024). Culturally responsive teaching self-efficacy and cultural diversity climate are positively associated with the academic and psychological adjustment of immigrant and nonimmigrant students. Cultural diversity & ethnic minority psychology, 10.1037/cdp0000697. Advance online publication.
4. Ijadi-Maghsoodi, R., Meza, J. I., Bravo, L., Lee, K., & Kataoka, S. (2024). Reimagining Social and Emotional Supports in Schools for Immigrant Students: A Contextual and Structural Approach. Academic pediatrics, 24(5S), 32–41.
5. Conroy, K., Urcuyo, A. E., Schiavone, E., Obee, A., Frazier, S. L., Cramer, E., & Comer, J. S. (2024). Understanding Signs and Sources of Anxiety in Urban Elementary Schools Serving Predominately Ethnically/Racially Minoritized Children. Journal of clinical child and adolescent psychology : the official journal for the Society of Clinical Child and Adolescent Psychology, American Psychological Association, Division 53, 1–16. Advance online publication.