جستجو
Close this search box.
جستجو

بخش بندی کردن (compartmentalization) برای مدیریت استرس

شناخت تکنیک بخش بخش کردن: نمای ذهنی از جعبه‌ها و تفکیک بخش‌های مختلف آگاهی

فهرست مطالب

تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) فرایندی ذهنی است که در آن فرد افکار، احساسات یا تجربیات خود را به صورت بخش‌های جداگانه تقسیم می‌کند تا بتواند آنها را بهتر مدیریت کند. این تکنیک به افراد کمک می‌کند تا بر جنبه‌های مختلف زندگی‌ خود به طور مجزا تمرکز کنند و از هجوم همزمان استرس‌های گوناگون جلوگیری کنند.

در دنیای امروزی که پر از فشارها و استرس‌های مختلف است، مدیریت استرس یکی از مهم‌ترین اولویت‌های هر فرد باید باشد. تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) می‌تواند ابزار موثری برای کنترل اضطراب و حفظ تمرکز در مواجهه با مشکلات روزمره باشد. با این روش، می‌توانید وظایف و احساسات خود را تفکیک کرده و از تاثیرات منفی آنها بر عملکرد کلی زندگی‌تان جلوگیری کنید.

درک تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization)

موانع احتمالی استفاده از تکنیک بخش بخش کردن

تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) شما را قادر می‌سازد که افکار، احساسات یا تجربیات خود را به “جعبه‌های ذهنی” مجزا تقسیم کنید. این جعبه‌ها به شما کمک می‌کنند تا بتوانید هر جنبه از زندگی را به طور مستقل مدیریت کنید. به عنوان مثال، ممکن است یک جعبه برای مشکلات شخصی و یک جعبه دیگر برای مسئولیت‌های حرفه‌ای داشته باشید. با نگهداشتن این جعبه‌ها به صورت جداگانه، می‌توانید از رویارویی همزمان با همه مشکلات پرهیز کرده و بر هر کدام در زمان مناسب تمرکز کنید.

تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) می‌تواند به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه انجام شود. در حالت آگاهانه، شما به طور فعال تصمیم می‌گیرید که چگونه افکار و احساسات خود را دسته‌بندی کنید. این می‌تواند شامل تنظیم مرزها و تصمیم‌گیری در مورد اولویت‌ها باشد. در حالت ناخودآگاه، بخش‌بندی ممکن است بدون اراده‌ای خاص رخ دهد، به ویژه زمانی که با احساسات یا موقعیت‌های شدید مواجه می‌شوید. این نوع بخش‌بندی ممکن است برای جلوگیری از غرق شدن در احساسات پرقدرت انجام شود.

برای درک بهتر تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization)، فرض کنید که در حال تجربه یک بحران شخصی هستید، مثلاً تمام عشقی. در این وضعیت، ممکن است با احساسات سنگینی نظیر غم و اندوه مواجه شوید. اما با استفاده از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization)، می‌توانید این احساسات را در یک “جعبه ذهنی” قرار دهید و آنها را از وظایف و مسئولیت‌های حرفه‌ای خود جدا کنید.

به عنوان مثال، هر روز به محل کار می‌آیید و وظایف حرفه‌ای خود را به خوبی انجام می‌دهید، بدون اینکه مشکلات شخصی بر عملکرد شما تأثیر بگذارند. این به شما اجازه می‌دهد که از هم‌ریختگی فکری جلوگیری کرده و بر هر جنبه از زندگی خود به طور جداگانه تمرکز کنید. این رویکرد می‌تواند به کاهش سطح استرس کمک کرده و بهره‌وری شما را در محیط کار افزایش دهد.

بخش بندی کردن (compartmentalization) سالم

تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) اگر به صورت متعادل و همراه با خودآگاهی و پردازش صحیح احساسی انجام شود، می‌تواند یک روش سالم برای مدیریت استرس باشد. این تکنیک به شما اجازه می‌دهد تا به طور موقت بار احساسات سنگین را کنار بگذارید و فضای ذهنی برای روشن‌بینی و تعادل احساسی فراهم کنید. به عنوان مثال، اگر در محیط کار با فشارهای زیادی مواجه هستید، می‌توانید این مشکلات را به طور موقت در یک “جعبه ذهنی” قرار دهید و پس از پایان ساعات کاری به آنها بپردازید.

ادامه مطلب
شباهت‌ها و تفاوت‌های بین اختلال شخصیت مرزی (BPD) و اختلال نقص توجه بیش‌فعالی (ADHD)

بخش بندی کردن (compartmentalization) ناسالم

استفاده مداوم و بیش از حد از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) بدون مواجهه با مسائل ریشه‌ای می‌تواند به سلامت روانی و روابط شخصی آسیب بزند. این روش ممکن است منجر به انکار احساسات و نادیده گرفتن مشکلات اصلی شود. به عنوان مثال، اگر همیشه مشکلات شخصی خود را نادیده بگیرید و آنها را در جعبه‌های ذهنی محبوس کنید، ممکن است این احساسات سرکوب‌شده به شکل اضطراب، افسردگی یا مشکلات روانی دیگر ظهور کنند. همچنین، این تکنیک می‌تواند مانع از ایجاد ارتباط صمیمی و مؤثر با دیگران شود و منجر به جدایی عاطفی و تنهایی گردد.

فواید تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization)

مزایای تکنیک بخش بخش کردن

کاهش استرس

تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) به شما کمک می‌کند تا استرس خود را مدیریت کرده و از غرق شدن در مشکلات متعدد جلوگیری کنید. با این روش، می‌توانید هر مسئله را به صورت جداگانه بررسی کنید و به جای تمام احساس‌های منفی، تنها با یک موضوع در هر نوبت مواجه شوید. این کار می‌تواند منجر به ایجاد تعادل احساسی شده و موجب افزایش مقاومت شما در برابر استرس‌های بالا شود.

افزایش تمرکز و بهره‌وری

با کنار گذاشتن احساسات، افکار و موضوعاتی که هنوز آمادگی مواجهه با آنها را ندارید، می‌توانید بر وظایف مهمتری تمرکز کنید. این تکنیک به شما امکان می‌دهد تا بهره‌وری و کارایی خود را افزایش دهید. برای مثال، در محیط‌های کاری پرتنش، استفاده از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) می‌تواند به شما کمک کند تا بدون حواس‌پرتی وظایف خود را به انجام برسانید.

تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) می‌تواند واکنشی به تروما باشد. بسیاری از افراد از این تکنیک به عنوان یک مکانیزم مقابله‌ای برای کنار گذاشتن موقت احساسات یا خاطرات مرتبط با تجربیات تروماتیک استفاده می‌کنند. در چنین مواردی، تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) می‌تواند موقتاً تسکین بدهد و به فرد امکان دهد که در زندگی روزمره خود عملکرد داشته باشد. با این حال، برای اطمینان از بهبودی و سلامت احساسی بلندمدت، بهتر است همراه با یک متخصص بهداشت روان روی تروما کار شود.

بهبود تعادل کار و زندگی

استفاده صحیح از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) به شما کمک می‌کند تا زندگی حرفه‌ای و شخصی خود را از هم جدا کرده و از تاثیر منفی هر کدام بر دیگری جلوگیری کنید. با ایجاد مرزهای ذهنی، می‌توانید از زمان استراحت و نیز از وقت‌هایی که با خانواده و دوستان سپری می‌کنید، نهایت بهره را ببرید بدون اینکه تحت تأثیر استرس‌های کاری قرار بگیرید.

تصمیم‌گیری بهتر

تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) به شما کمک می‌کند تا با کنار گذاشتن موقت احساسات، تصمیمات منطقی و آگاهانه‌تری بگیرید. وقتی احساساتتان را به طور موقت کنار بگذارید، می‌توانید مسائل را با دیدی واضح‌تر بررسی کنید و براساس دلایل منطقی و واقعی تصمیم بگیرید. این روش می‌تواند کمک کند تا از تأثیر احساسات منفی بر تصمیم‌گیری‌هایتان جلوگیری کنید.

ادامه مطلب
ازدواج مصلحتی و طلاق عاطفی

معایب تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization)

نمونه ای از تکنیک بخش بخش کردن

سرکوب احساسی

تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) به معنای کنار گذاشتن آگاهانه افکار یا احساسات خاص به منظور تمرکز بر یک وظیفه مشخص است، در حالی که سرکوبی یک فرایند ناخودآگاه است که در آن افکار، احساسات یا خاطراتی که برای شما دشوار یا دردناک هستند، سرکوب می‌شوند. تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) زمانی که به درستی استفاده شود می‌تواند یک مکانیزم مقابله‌ای سالم باشد، اما سرکوب اغلب منجر به مسائل احساسی حل نشده و مشکلات سلامت روانی می‌شود.

یکی از معایب مهم تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) این است که می‌تواند منجر به سرکوب احساسات شود. وقتی بیش‌ازحد از این تکنیک استفاده کنید، ممکن است تمامی احساسات خود را سرکوب کرده و آنها را پشت گوش بیندازید، که در بلندمدت می‌تواند به سلامت روانی شما آسیب برساند. احساسات سرکوب‌شده ممکن است بعدها به شکل اضطراب، افسردگی، یا سایر اختلالات روانی بروز کنند.

اجتناب از مشکلات اساسی

یکی دیگر از معایب تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) این است که می‌تواند به یک روش برای اجتناب از برخورد با مشکلات اساسی تبدیل شود. اگر به طور مداوم از این تکنیک برای مواجه نشدن با مسائل اساسی استفاده کنید، این مشکلات همچنان باقی خواهند ماند و ممکن است در طولانی‌مدت استرس و ناراحتی شما را افزایش دهند. این اجتناب از مواجهه با مسائل می‌تواند مانع از رشد و توسعه شخصی شما گردد.

آسیب‌دیدن روابط

استفاده مداوم از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) می‌تواند به مرور زمان به روابط شما با دیگران آسیب برساند. اگر عواطف و احساسات خود را پشت گوش بیندازید و با افراد نزدیک خود به اشتراک نگذارید، این می‌تواند منجر به ایجاد موانع احساسی و کاهش ارتباطات صمیمانه شود. در نهایت، این می‌تواند منجر به انزوا و جداماندن احساسی از دوستان و اعضای خانواده گردد.

چگونه به صورت سالم از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) استفاده کنیم

پیامدهای سلامتی تکنیک بخش بخش کردن احساسات

مرزها را تعیین کنید و اولویت‌بندی کنید

اولین قدم برای استفاده سالم از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization)، تعیین مرزهای واضح بین جنبه‌های مختلف زندگی و اولویت‌بندی وظایف بر اساس اهمیت و ضرورت آنهاست. با ایجاد این مرزهای ذهنی می‌توانید از تداخل بخش‌های مختلف زندگی جلوگیری کنید و تمرکز بهتری بر هر بخش داشته باشید. به عنوان مثال، ساعات کاری خود را مشخص کنید و وقت استراحت را برای پردازش احساسات یا پرداختن به مسائل شخصی اختصاص دهید.

زمانی را برای درون نگری برنامه‌ریزی کنید

یکی از روش‌های موثر برای اطمینان از استفاده سالم از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization)، برنامه‌ریزی زمانی مختص به خوداندیشی و پردازش احساسی است. می‌توانید با انجام فعالیت‌هایی همچون یادداشت‌نویسی، مدیتیشن یا گفتگو با دوستان و اعضای خانواده که شما را تشویق به خودآگاهی و بهبود احساسی می‌کنند، این زمان را به بهینه‌ترین شکل ممکن استفاده کنید.

از کمک حرفه‌ای‌ استفاده کنید

اگر احساس می‌کنید که به طور مداوم از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) استفاده می‌کنید و این موضوع به سلامت روانی شما آسیب می‌رساند، حتماً از کمک یک روانپزشک یا روانشناس بهره ببرید. متخصصان دارای ابزارها و دانش لازم برای هدایت شما در مواجهه با چالش‌های احساسی و توسعه راهکارهای مقابله‌ای سالم هستند. این کمک حرفه‌ای می‌تواند به شما کمک کند تا تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) را به عنوان یک ابزار موقت استفاده کنید و به ریشه‌یابی مسائل نیز توجه داشته باشید.

ادامه مطلب
تدافعی بودن: چگونه واکنش‌های تدافعی را مدیریت کنیم

نتیجه

تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) یک روش مؤثر برای مدیریت استرس و حفظ تمرکز است، اما استفاده از آن نیازمند تعادل است. برای اطمینان از استفاده سالم از این تکنیک، باید آن را به همراه پردازش صحیح احساسی و خودآگاهی به کار بگیرید. با تعیین مرزهای واضح بین جنبه‌های مختلف زندگی، برنامه‌ریزی زمانی برای خوداندیشی، و در صورت نیاز، استفاده از کمک حرفه‌ایان بهداشت روان، می‌توانید از تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) به عنوان یک ابزار مؤثر و موقت برای مدیریت استرس استفاده کنید.

اگرچه تکنیک بخش بندی کردن (compartmentalization) در کاهش استرس، افزایش بهره‌وری و بهبود تعادل کار و زندگی مؤثر است، اما باید از معایب احتمالی آن نیز آگاه باشید. سرکوب احساسات، اجتناب از مسائل اساسی و آسیب به روابط از جمله چالش‌های استفاده نادرست از این تکنیک هستند. با ایجاد تعادل مناسب، می‌توانید از فواید آن بهره‌مند شده و از عواقب منفی جلوگیری کنید.

منابع

  1. Vater, A., Schröder–Abé, M., Weißgerber, S., Roepke, S., & Schütz, A. (2015). Self-concept structure and borderline personality disorder: evidence for negative compartmentalization. Journal of behavior therapy and experimental psychiatry, 46, 50-58.
  2. Clifford, G., Hitchcock, C., & Dalgleish, T. (2018). Compartmentalization of self-representations in female survivors of sexual abuse and assault, with posttraumatic stress disorder (PTSD). Psychological Medicine, 50(3), 353-360.
  3. Plagerson, S. (2015). Integrating mental health and social development in theory and practice. Health policy and planning, 30(2), 163-170.
  4. Butler, C., Dorahy, M., & Middleton, W. (2019). The Detachment and Compartmentalization Inventory (DCI): An assessment tool for two potentially distinct forms of dissociation. Journal of Trauma & Dissociation, 20(5), 526-547.
  5. Mosanya, M., & Kwiatkowska, A. (2023). Multicultural Identity Integration versus Compartmentalization as Predictors of Subjective Well-Being for Third Culture Kids: The Mediational Role of Self-Concept Consistency and Self-Efficacy. International Journal of Environmental Research and Public Health, 20(5), 3880.
  6. Showers, C. J., Ditzfeld, C. P., & Zeigler-Hill, V. (2015). Self-Concept Structure and the Quality of Self-Knowledge. Journal of Personality, 83(5), 535-550.
  7. Showers, C. J., & Zeigler-Hill, V. (2022). Organization of Self-Knowledge. In Encyclopedia of Personality and Individual Differences (pp. 3465-3471). Springer International Publishing.
  8. Zeller, M., Yuval, K., Nitzan-Assayag, Y., & Bernstein, A. (2015). Self-compassion in recovery following potentially traumatic stress: Longitudinal study of at-risk youth. Journal of Abnormal Child Psychology, 43(4), 645-653.
  9. Dalgleish, T., & Power, M. J. (2004). Emotion-specific and emotion-non-specific components of posttraumatic stress disorder (PTSD): Implications for a taxonomy of related psychopathology. Behaviour Research and Therapy, 42(9), 1069-1088.
  10. Ehlers, A., & Clark, D. M. (2000). A cognitive model of posttraumatic stress disorder. Behaviour Research and Therapy, 38(4), 319-345.
به این نوشته امتیاز دهید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تهیه شده توسط تیم تحقیق و توسعه سامانه باور